En toen namen we dus helemaal NIKS mee.
Geen container, ook geen krat, doos of deel van een container.
Hoe kwamen we hierop?
Het was zo'n gedoe met het verschepen, zoals ik al eerder schreef, dat zelfs Eric (die gek is op z'n spulletjes) ineens s'ochtends wakker werd met de gedachte 'we gaan zonder verschepen en zonder spullen.'
Ik voelde me direct heel opgelucht en vrij en Eric ook (al kijkt hij af en toe verdrietig naar zijn aanstekerverzameling en z'n gereedschap).
Wie had dat ooit gedacht, na 2 emigraties en het verslepen van al onze huisraad over de wereld heen, dat we nu ineens op dit punt zouden belanden? Ik niet. Maar het voelt goed!
Natuurlijk wordt daarmee de hoeveelheid werk maar een beetje minder; alles moet wel nog steeds verkocht/weggegeven/weggegooid worden. De hoeveelheid frustratie die we ondertussen hadden over het verschepen is in elk geval verdwenen.
Het is ook geruststellend dat je 2 x 23 kilo bagage per persoon in het vliegruim mag meenemen en daarnaast ook nog handbagage EN een laptop. Dan komen we toch een heel eind!
Zoals ik in het eerste blog schreef, komt het hele emigratiegebeuren vanuit mijn meditatie. Voor Eric is dit wel eens lastig. Doet hij er goed aan om me hierin te volgen? Hij is een gevoelsmens en zijn gevoel is erg onrustig sinds de beslissing naar Ecuador te gaan in september.
Om die reden had ik, een tijd geleden al, een afspraak gepland voor ons, bij een internationaal bekende helderziende. Eric heeft niet veel met helderzienden, maar ik kon zo gauw niks anders bedenken waar hij misschien wat overzicht zou kunnen krijgen over al onze beslissingen en het waarom ervan.
Dat was een bijzondere ervaring.
Ze is over de 70 jaar en woont prachtig afgelegen in een boerderij. Vanwege haar gave en een goed hoofd voor geldzaken heeft ze altijd goed geïnvesteerd. En dat was duidelijk te zien aan de woning en de locatie. Ze hoeft het duidelijk niet meer te hebben van de consulten, die dan ook niet prijzig zijn.
Ze overdonderde Eric met een gedetailleerde beschrijving van zijn karakter, zijn jeugd, de belangrijke gebeurtenissen in z'n leven tot nu toe, onze relatie, zijn levensdoel en zelfs de toekomstplannen (die ik dus maar niet doorgegeven had in de aanvraag voor het consult). Ik was ook erg onder de indruk van haar nauwkeurigheid en inzichten.
Wat het vooral gaf, was een hoop rust. Eindelijk begreep ik waarom sommige dingen wel liepen en andere niet. En ook waarom we dus naar Ecuador gaan en waarom het voor Eric nog voelt als chaos en twijfel en voor mij niet.
Dit is nu al een paar weken geleden, maar de rust erover is blijvend.
Het maakt het ook makkelijker om de spullen achter te laten en om te vertrouwen op elkaar en hoe we elkaar schijnbaar aanvullen en aangevuld hebben over de jaren. We kregen ook veel inzichten over de kinderen en waarom dit voor hen ook een zeer goed pad is.
(In ons huis maakt iedereen nog steeds grapjes over de 'Goddelijke bescherming' die ik schijnbaar heb.....)
Op 24 juni 2017 houden we een open dag, waarin mensen door ons huis mogen lopen en kijken of er spullen zijn die ze nodig hebben. Sommige van de goede spullen worden verkocht, andere mogen gewoon weg. In juli zullen we dit proces herhalen en in augustus nog een x. Tot alles weg is.....
De laatste dagen voor vertrek zullen we slapen bij Oma en de nacht ervoor in een hotel bij Schiphol. De tickets zijn geboekt, het wordt steeds meer werkelijk!