Crowdfunding!

Co-creëren in Spanje. Doe je mee?

Jaren geleden had ik, Tanja (49 jaar, voormalig vroedvrouw, getrouwd met Eric, 4 kinderen, allemaal boven de 15 jaar en wonend in Zuid Spanje), een visioen, tijdens een Vipassana (10-daagse meditatie). Dat visioen was zo’n ‘flits’ van een ‘beeld’, maar met alle bijbehorende informatie van dat beeld. Het beeld was dat ik in een landschap liep, bergachtig, mooi, veel bomen maar ook open plekken. De informatie was dat dit een soort ‘dorpje’ was, waarin meerdere gezinnen leefden. Tussen alle mensen die er leefden was een soort vanzelfsprekende, haast continue, communicatie gaande. Een soort telepathie. Het gebeurde niet actief, maar het ‘was’ er gewoon. Ik ‘wist’ bijvoorbeeld dat er net een onbekend iemand aan was gekomen bij de ingang van het land en dat een van ‘de mensen van het dorp’ diegene ontving. Als diegene hulp daarbij nodig zou hebben, zou er vanzelf een vraag in het groepsbewustzijn verschijnen en dan zou er hulp komen.
Er was een grote ‘moestuin’, waar een van de groep vaak ‘droomde’, omdat ze dat graag deed. Er was een grote gemeenschapsruimte waar ik ‘wist’ dat iemand aan het dansen was. Ik ‘wist’ dat mijn man bezig was met het bouwen van iets aan een huisje.
In die ‘flits’ voelde ik me erg gelukkig en vanzelf. Er was geen stress, geen druk. Er was verbinding en saamhorigheid en toch ook individualiteit. Er was totale transparantie. Het leek alsof we allemaal onderdeel waren van een geheel. Zoals de maag een bepaalde functie heeft in het lichaam, net als de lever, de hersenen, etc. Het verliep –aldus- organisch, terwijl iedereen ook autonoom zichzelf was.
Na de Vipassana, in het ‘gewone’ leven, kon ik dit maar moeilijk terughalen. Mijn mind vulde de gaten in en ik verloor uit het oog wat ik ooit, heel simpel, gezien en ervaren had. Het trok me enorm om ooit ‘echt’ in deze ervaring te belanden. Het vulde alles aan wat ik miste in mijn leven en het gaf me een zingeving die ik nog niet ervoer. Ik kon ook voelen dat het zo onbekend is in mijn eigen systeem, dat geen enkel deel van mij wist hoe daar te komen, hoe graag het daar ook wilde ‘zijn’.
Voor Eric is er altijd een soort vanzelfsprekend ‘steunen wat mijn pad is’. Hij zocht zelf naar zingeving vele jaren en kon zich goed vinden in zijn rol binnen zo’n dorp uit zo’n visioen. Zijn grote droom was altijd om zijn eigen huis te bouwen (met natuurlijke materialen; adobe in-situ, strobalen, of wat er ook op het land aanwezig is) en daarin zijn creativiteit en technisch inzicht kunnen gebruiken. Hij zag dit dus ook helemaal zitten.
Wat ik zo lastig heb gevonden aan dit visioen, is, dat ik dit niet kon ‘bereiken’ door het te willen bereiken. Het gebeurd in het moment, in elk moment, in elke keuze die ik maak en maakte. In alles wat ik actief gepoogd heb om dit te bereiken, stagneerde het.
Het gaat dus eigenlijk vanzelf, door te luisteren naar wat mijn gevoel me ingeeft in elk moment en vandaaruit iets te ‘doen’ of ‘niet te doen’.

 

Om de een of andere reden begint het nu allemaal te lopen. Dit ‘dorpje’ wat ik toen voor me zag, begint zich stap voor stap te vormen, bijna 10 jaar later. Het is nog helemaal in een beginstadium, maar dat is al verder dan we er ooit in geweest zijn. 

Waar staan we nu?
Via een reeks ‘toevalligheden’ belandden we in een prachtig deel van Zuid Andalusië. Met behulp van een grote donatie en mee-bewoners hebben wij een stukje land kunnen kopen.
Het is echt een prachtig stukje land (6000 m2), 20 minuten van de kust en ook 20 minuten van Granada-stad, het heeft prachtige uitzichten, de groenste vallei in verre omstreken (Andalusie is vrij droog), er staan eeuwenoude olijfbomen, grote hoeveelheden fruit-en notenbomen (zoals sinaasappels, mandarijnen, granaatappels, citroenen, nispero’s, walnotenbomen, etc), er is een heerlijk zonnig klimaat, toegang tot veel water en mogelijkheden tot uitbreiding door aankoop van omliggende terreinen.
Wij wonen hier nu sinds maart. Ons gezin woont/leeft in een grote tent (6 meter doorsnede), wat voor het lente-zomer-herfst klimaat ideaal is.

De kids slapen in een eigen slaaptent.
Om de elektriciteit en de satelliet/wifi draden veilig te leggen, hebben we een houten tuinhuis neergezet. Het plekje wat we hieromheen gebouwd hebben, bevat een buitenkeuken, een terras met schaduwzeilen en een paar moestuintjes.
Het andere gezin heeft een yurt opgebouwd en zij kwamen hier met een eigen caravan. Ook zij hebben een prachtig leefgebied gecreëerd.

 

Om financiën binnen te krijgen in de toekomst, zullen we korte weekend retraites organiseren en –ook los daarvan- accommodatie mogelijk maken. Ook zullen we een deel van onze producten van biologische teelt (zoals olijven, sinaasappels, etc) verkopen.

Op dit moment kijken we naar het opzetten van zo’n ‘dorp’, als een organisch geheel. Dat houdt voor ons in dat we geen van allen een vooropgezet idee hebben van hoe dat moet lopen en dit dus van moment tot moment zullen aangaan. Stap voor stap voor stap, dus.
Dat is natuurlijk al begonnen, dat proces. Een onderneming als deze triggert angsten en oude pijnen, naast creativiteit, blijdschap en hoop (en een hoop mind-gezwets). En met elke keuze die we maken, gaan we er zo open mogelijk in.

 

Wensen en hoop voor het dorpje
Het zou leuk zijn als er op een gegeven moment van alle leeftijdsgroepen mensen en kinderen hier leven.
Het zou fijn zijn als er meer land bij gaat horen, om iedereen voldoende ruimte te kunnen bieden voor zijn eigen stukje.
Ik wens dat het een toevlucht plek kan zijn voor mensen die vastlopen in het systeem (bekende voorbeelden: vrouwen/gezinnen die vastlopen met betrekking tot het autonoom kunnen bevallen, veilig thuis meldingen omdat je met alle liefde dingen op je eigen wijze wil doen, thuisscholing willen geven, vaccinaties weigeren, etc).
Het zou geweldig zijn als we met z’n allen iets kunnen creëren wat nog niet bestaat en wat de wereld een fijnere en meer leefbare plek maakt (verbeter de wereld, begin bij jezelf?).
Ook is het een geweldige plek om mensen de kans te geven tot rust te komen tussendoor, zelfs als ze hier niet willen vestigen.
We vinden het belangrijk om samen te werken met de natuur en het land en hierin sustainability na te streven. Toch is een bepaalde luxe en gemak om je heen ook erg prettig én belangrijk. We hoeven niet terug naar vroegere tijden; we zoeken naar een nieuwe manier van leven. Hierin gaan gemak, verbinding met het land en met elkaar en sustainability samen.

Voel je je geroepen en geïnspireerd?
Spreekt bovenstaande je aan en voel je je geroepen om op wat voor manier dan ook hieraan bij te dragen, mee te werken, mee te denken? Hieronder beschrijf ik alle mogelijke manieren om je inspiratie in te kunnen zetten:

- Als er mensen zijn die willen komen helpen met het verloop van dit project, dan is dat zeer welkom. We zoeken mensen die hun technische kennis willen inzetten, mensen die hun theoretische kennis willen inzetten, mensen die hun spierkracht of handigheid willen inzetten, mensen –dus- die hun kwaliteiten willen inzetten.
Er moet nagedacht en beslist worden over hoe alles het beste in te delen (wat komt waar), wat de meest duurzame wijze is om off grid te zijn, hoe iets het beste gebouwd kan worden, etc. We hebben al een hoop ideeën met z’n allen, maar het blijft natuurlijk veel leuker om mensen ter plekke te hebben met hun eigen ideeën en aanvullingen.
Of dat nu is voor een dag, een weekend of een langer; alle hulp is welkom.

- Het doneren van goederen is ook geweldig: Bijvoorbeeld; een goede tent, een caravan, gereedschap, matrassen, etc.

- Het vervoeren van benodigde spullen naar Spanje, voor mensen die met eigen vervoer deze kant op komen, is ook erg welkom!

- Als je goed bent in het meehelpen met retraites (in welke vorm dan ook; cursussen verzorgen, koken, afwassen/opruimen/schoonmaken, etc) en je hebt hier plezier in, dan ben je van harte welkom.

- Een financiële bijdrage is momenteel essentieel om verder te kunnen met de opbouw. De volgende items staan op ons verlanglijstje:

·       Onze zonnepanelen functioneren ondertussen perfect, maar de li-accu kan het maar net aan om genoeg energie op te slaan voor (tot nu toe) 2 gezinnen. Toen er een extra gezin op het land logeerde, was de accu s’ochtends vaak helemaal leeg. Een extra li-accu staat dus op ons verlanglijstje.

·       Onze auto, waar we veel mee moeten vervoeren, heeft wat tijd, liefde en geld nodig momenteel.

·       Binnenkort is de watertank klaar en gevuld met water, maar een waterleidingen-(en-elektriciteitsleidingen) netwerk is wel nodig om het water naar de verschillende leefgebieden te krijgen en om met het overblijvende grijs water de bomen te bewateren.

·       Er moet een betere composthoop gebouwd worden voor de langere termijn.

·       Voor de weekendretreats (en voor logees en gasten) moeten een paar plekjes gecreëerd worden waar de caravan en eventuele tenten kunnen staan.

·       Voor de opbouw van dit alles hebben we tijd nodig. Onze eigen financiën bij elkaar werken is in dit moment niet mogelijk. Dus ook daarvoor hebben we overbrugging-steun nodig.

·       Een officieel erkend huis bouwen hoort ook op ons wensenlijstje. Dit is met name bedoeld om ruimte te bieden aan bezoekers en om een multi purpose huis te worden.

·       Een houtkachel voor de winter.

·       Bouwmaterialen om overkappingen te maken, paden aan te leggen, douches en een gemeenschappelijke keuken te maken, etc

·       Een zwemvijver aanleggen ter verkoeling in de hete zomermaanden.

·       Etcetera, etcetera, etcetera!

 

Mocht je jezelf als mede bewoner(s) zien, laat het ook weten!

Wil je op enigerlei wijze bijdragen, laat het ons dan weten via email;
hetdorpje@zoho.com

Voor de financiële bijdrage: NL14 SNSB 0859 4786 88 LT Smeets en/of EJ Kemna
Als je vermeld hierbij waarvoor je bijdrage bedoelt is, kunnen wij het in het daarvoor bestemde potje doen.