For English below pictures.
Gezamelijkheid en nieuwe stukken bij het land.
De vorige blog schreef ik in de tijd dat Eric en Beer in Nederland waren, vlak voor kerst. Wat ik wel grappig vind achteraf, is
dat ik een van de –voor mij – grootste dingen vergeten was te schrijven. Meer hierover later. Beginnen bij het begin:
Eric had een idioot drukke tijd in Nederland. Hij kocht een caravan, liet de auto keuren (maar moest ‘m eerst maken), kocht
spullen voor hier in Spanje en hielp zijn moeder met van alles. Aan het eind van deze race reden hij en Beer met de caravan,
ons clio-tje en een hoop spullen, naar Spanje. Best een spannende onderneming, maar alles verliep prima. Hij reed er 40 uur
over en sliep in totaal 8 uur, verspreid over die 48 uur.
Elke keer als ik me ongerust maakte, hoefde ik alleen maar google maps te openen en dan zag ik exact waar ze waren. Bizar, dat
wel.
Eric kwam zondagavond aan in Pinos. Om in het donker ons smalle weggetje te trotseren leek hem niet handig, dus hij sliep op de
camperstaplaats aan het meer onderaan de berg van Pinos del Valle. De volgende ochtend manoeuvreerde hij de caravan netjes de
parkeerplek van ons land op.
Dezelfde avond kwamen er gasten aan die kerst en oud en nieuw op ons landje, in de yurt, zouden doorbrengen. Een drukke dag,
dus, die maandag, waarin Eric en Beer vooral erg kapot waren en de nieuwe gasten ook; zij waren ook met de auto vanuit
Nederland gereden met hun 3 kindjes.
De gasten bleken een sterke 4-wheeldrive te hebben en hebben de caravan uiteindelijk het land over getrokken, naar een andere,
fijnere plek (op de parkeerplaats staan is toch niet zo gezellig). We hebben gezamenlijk kerst en oud-en-nieuw gevierd en de
rest van de tijd hebben ze lekker hun eigen ding gedaan. Het was erg gezellig, zo met z’n allen.
Mar was natuurlijk jarig met oud-en-nieuw. Een van haar wensen was, om het Ouija bord op te zetten en wat geesten op te roepen,
net als vorig jaar. Vorig jaar was er een bizarre entiteit, die op de een of andere manier met Beer verbonden was, en steeds
alleen maar wilde zeggen dat Beer een bepaalde vlucht met het vliegtuig moest nemen in 2020. Verder wilde deze geest geen
vragen beantwoorden.
Dit jaar zat een van de gasten er ook bij, toen na het weerwolvenspel hun kinderen in bed lagen en kregen we heel andere
entiteiten te spreken. Uiteindelijk ging het nergens heen. Maar Mar had een fijne dag gehad, gedaan en gekregen wat ze wilde en
ging voldaan naar bed.
Mar had voor dit komend jaar een plan gemaakt, waarin ze haar hele leven ging omgooien. Daar keek ze wel wat tegenop.
Ondertussen zit ze hier al bijna 2 weken middenin. Het plan omhelst ‘gaan voor haar leven’. Ze is dus weer begonnen te bouwen
aan haar hut, ze doet aan sport, stretchen en meditatie en zorgt in het algemeen beter voor zichzelf. Ze heeft het Spaans leren
ook weer opgepakt (ik leef ten slotte in Spanje, zei ze). Ook wil ze serieus gaan ‘ oppassen’ op kinderen. Vooral omdat
ze dat ook eng/spannend vind. Dus ze biedt actief haar services aan aan de gezinnen die hier op het land komen.
Mar had altijd de desktop of laptop die niemand meer gebruikte, omdat ie te oud of traag was geworden. Ze heeft van ons (en
haar eigen spaargeld) een goede, nieuwe laptop gekregen. Eric heeft er Word opgezet, zodat ze weer verder kan met het schrijven
aan haar boek. Ze is enorm trots op deze laptop en behandeld ‘ m als een pasgeboren baby’tje.
Lem gaat begin maart weer naar Nederland. Deze keer om samen met Pim zich verder voor te bereiden voor zijn staatsexamen vmbo
tl. Hij werkt elke dag 6 uur lang aan alle voorbereidingen hiervoor. Hij hoeft nu niet meer mee te werken op het land, zodat
hij zich hier helemaal op kan storten. Hij leeft in de caravan ondertussen en is hier erg blij mee.
En hetgeen ik vorige keer vergeten was te vermelden: We zijn er een tijdje geleden achter gekomen dat ons land toch weer een
stukje groter was dan we dachten. Arantxa kwam langs om ons te laten zien dat er een zwembad bij ons land hoort van 8 mtr bij 5
mtr, 3 mtr diep!!! Het was zo volkomen overgroeid dat het vrijwel onzichtbaar verstopt zat onder doornhagen, klimop, struiken
en bomen. In een klap was het hele zwembad probleem opgelost. Er rest ons nog de niet te onderschatten taak van het vrijmaken
van dit zwembad en omliggend land en het repareren van eventuele schade.
We zijn daarmee ondertussen al zover gevorderd dat het zwembad, een oude watertank, zichtbaar begint te worden. Een oude stenen
muur en een volledig nieuw terras zijn ook zichtbaar, nu.
Er komen een paar Wwoofers in Februari en een in Maart (als het doorgaat), dus dat zou geweldig zijn.
Vanavond komen oude bekenden terug naar ons land, wat we erg gezellig vinden. We merken dat er altijd wel mensen op ons land
zijn om ons te helpen met dingen en een bepaalde gezamenlijkheid met anderen te ervaren, wat erg leuk en afwisselend is.
Foto's ;
- Onze dikke je-weet-wel kater geniet enorm van het feit dat er eindelijk een huis is.
- Beer en oma Ans.
- De gasten helpen met het aanleggen van een trappetje.
- Een mooi plekje voor de caravan.
- Lem is alvast aan versieren voor Mar's verjaardag.
- Gezamelijk verjaars ontbijt.
- Ouija spelen.
- Het ' zwembad' vrijmaken 1
- 2
- 3
|
|
Pictures:
- Our fat Eunuch Cat enjoys the comforts of a real home.
- Bear and grandma Ans.
- The guests are helping with making a stairs in the hill.
- A lovely spot for the caravan.
- Lem is putting the adornments for Mar's birthday on.
- Breakfast birthday together.
- Ouija game.
- Clearing the ' pool' 1
- 2
- 3
Togetherness and new pieces of land.
I wrote the previous blog when Eric and Bear were in the Netherlands, just before Christmas. What I find funny afterwards is
that I had forgotten to write one of the more amazing things for me. More about this ‘ amazing thing’ later. To start at the
beginning:
Eric had a crazy busy time in the Netherlands. He bought a caravan, had the car inspected (but had to fix it first), bought
stuff for here in Spain and helped his mother with everything. At the end of this race, he and Bear drove to Spain with the
caravan, our little Clio and a lot of stuff. Quite an exciting undertaking, but everything went well. He drove 40 hours and
slept a total of 8 hours, spread over the 48 hours.
Every time I was worried, all I had to do was open google maps and I could see exactly where they were. Weird though.
Eric arrived in Pinos on Sunday evening. To defy our narrow road in the dark didn't seem like a good idea to him, so he slept
on the camper place at the lake below the mountain of Pinos del Valle. The next morning he neatly maneuvered the caravan onto
the parkingplace of our land.
That same evening guests arrived who would spend Christmas and New Year's Eve on our land, in the yurt. A busy day, that
Monday, in which Eric and Beer were exhausted and the new guests too; they also drove by car from the Netherlands with their 3
children.
The guests turned out to have a strong 4-wheel drive and eventually moved the caravan across the land, to another, nicer place
(standing in the parking lot is not that cozy anyway). We have celebrated Christmas and New Year's Eve together and the rest of
the time they have done their own thing. It was very nice, all together.
It was of course Mar's birthday (sweet 16) on New Year's Eve. One of her wishes was to set up the Ouija board and to summon
some ghosts, just like last year. Last year there was a bizarre entity, somehow connected to Beer, that always just wanted to
say that Beer had to take a certain flight by plane in 2020. This spirit did not want to answer any other questions.
This year one of the guests was also present, when after playing the game of ‘ werewolves’ their children went to bed and
we got to talk to completely different entities this time. In the end it didn't go anywhere. But Mar had a nice day, did and
got what she wanted and went to bed satisfied.
Mar had made a plan for this coming year, in which she would change her whole life. She was a bit anxious about starting on the
New Year because of this plan.
In the meantime she has been in the middle of it for almost 2 weeks. The plan embraces "going for her life." So she has started
to build her cabin again, she does sports, stretching and meditation and generally takes better care of herself. She has picked
up learning Spanish again (after all, I live in Spain, she said). She also wants to babysit children. Especially since she
finds this scary / exciting. So she actively offers her services to the families who come here on the land.
Mar always had the desktop or laptop that nobody used anymore, because it had become too old or too slow. So she has received a
good new laptop from us (and her own savings). Eric has set up Word on it as well, so that she can continue writing her book.
She is very proud of this laptop and treats it like a newborn baby.
Lem is returning to the Netherlands at the beginning of March. This time to further prepare -together with Pim- for his vmbo tl
state exam. He works every day for 6 hours on all preparations for this. He no longer has to cooperate on land, so that he can
fully devote himself to this. He is living in the caravan in the meantime and is very happy in there.
And what I had forgotten to mention last time: We found out a while ago that our land was a bit bigger –again- than we thought.
Arantxa came to show us that there is a swimming pool in our land of 8 meters by 5 meters, 3 meters deep !!! It was so
completely overgrown that it was almost invisibly hidden underneath thorny hedges, ivy, shrubs and trees. In one fell swoop the
entire swimming pool problem was solved. We still have the important task of clearing this pool and surrounding land and
repairing any damage.
We are now so far advanced with this that the swimming pool, an old water tank, is becoming visible. An old stone wall and a
completely new terrace are also becoming visible now.
There will be a few Wwoofers in February and one in March to help out (if it goes through), so that would be great.
Tonight old acquaintances are coming back to our land, which we find very pleasant. We notice that there are always people on
our land to help us with things and to experience a certain communion with others, which is very nice and varied.
|
|
|
|
|
Write a comment